Monday, 26 December 2011

ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးသီလေဟာၾကားသည့္ ဒါန ဘာခက္သလဲကြဲ႕

အလွဴဒါနျပဳလိုသူမ်ားအတြက္ လွဴစရာေတြက ေပါလွဘိသည္။ ၁၂၆၇-ခုႏွစ္၊ ျပာသိုလတြင္ ရဟႏၲာဟု ေက်ာ္ၾကားေသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးသီလသည္ ေရႊက်င္ၿမိဳ႕၌ သိမ္သမုတ္ ၾကြေတာ္မူ၏။ ထိုစဥ္ ေတာင္ေပၚမွ ကရင္ႀကီး ငါးေယာက္ ကန္ေတာ့ပြဲ ကိုယ္စီႏွင့္ လာေရာက္ဖူးေျမာ္ၾကသည္။
ဘုန္းေတာ္ႀကီး။ ။ မင္းတို႔ေတာင္ေပၚမွာ ခ်မ္းသာတဲ့လူ ေပါၾကရဲ့လား။
ဒကာမ်ား။ ။ မေပါပါ အရွင္ဘုရား။ ဆင္းရဲတဲ့လူေတြပဲ မ်ားပါတယ္။
ဘုန္းေတာ္ႀကီး။ ။ ေရမိုးေကာ ျပည့္စံုၾကရဲ့လားကြဲဲ႕။
ဒကာမ်ား။ ။ ျပည့္စံုပါတယ္ဘုရား၊ ေရလဲ အင္မတန္ေကာင္းပါတယ္။
ဘုန္းေတာ္ႀကီး။ ။ အိမ္း..ဒါျဖင့္ ေနရာက်သားပဲ၊ မင္းတို႔ဆင္းရဲတဲ့ ကရင္ဒကာေတြ ပိုက္ဆံမကုန္ဘဲနဲ႔ ကုသိုလ္ရေအာင္ ဘုရားကို ေန႔တိုင္းေရတစ္ခြက္ တစ္ခြက္လွဴၾက ၾကားလား။
ဒကမ်ား။ ။ မွန္ပါ့ အရွင္ဘုရား။
ဘုန္းေတာ္ႀကီး။ ။ ဒါန ဘာခက္သလဲကြယ့္။ ပန္းမပြင္တဲ့အခါမ်ိဳး သစ္ခက္သစ္ညြန္႔ကေလးေတြ ခ်ိဳးၿပီးလွဴ၊ ဖေယာင္းတိုင္ မ၀ယ္ႏိုင္တဲ့အခါ ေကာက္ရိုးေတြစည္းၿပီး ဘုရားကို မီးပူေဇာ္ၾက။ ကဲ...ကဲ ငါးပါးသီလ ယူၿပီး ျပန္ၾက။
မၾကားစဖူး တရားထူးကို ၾကားနာရသျဖင့္ ဒကာမ်ား ၀မ္းသာမဆံုး ရွိၾကေလ၏။ တန္ခိုးအဘိညာဥ္ျဖင့္ လက္ေတြ႕ သိျမင္ေတာ္မူၾကေသာ သူေတာ္ေကာင္းႀကီးမ်ားက လူတိုင္း ခ်မ္းသာေစလိုေသာ ေစတနာျဖင့္ မလုပ္တတ္စရာလည္း မရွိရေအာင္ ညႊန္ျပေတာ္မူျခင္း ျဖစ္သည္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္သည္ အလြန္ ပြင့္လင္း၏။ လိုက္နာက်င့္သံုးရမည့္ လမ္းစဥ္ကလည္း လြယ္ကူ လြန္းလွသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းကေလးပင္တည္း။ အရိုးခံႀကီးပင္တည္း။ တကယ္ယံုၾကည္၍ အဟုတ္လုပ္ႏိုင္မႈသာ အေရးႀကီး၏။
ျခံစည္းရိုးတြင္ အေလ့က် ေပါက္ေနေသာ ပန္းတစ္ပြင့္ျဖင့္လည္း နိဗၺာန္ေရာက္ေစႏိုင္၍ နတ္ျပည္ေလာက္ကိုမူ အသာကေလးပင္တည္း။ (လိပ္ဆူးေရႊပန္း နတ္သမီး စသည္ကို ေထာက္ပါ။)
(မွတ္ခ်က္။ ။ ဓမၼာစရိယဦးေဌးလႈိင္၏ ရတနာသံုးပါးေက်းဇူး စာအုပ္မွ တင္ျပပါသည္။)

No comments:

Post a Comment